Het lijkt al een eeuwigheid geleden, maar er was een tijd dat ik blij werd van elke fotografie opdracht die er maar binnenkwam.
Tegenwoordig ben ik selectief in wat ik doe en neem ik niet zomaar elke opdracht aan. De tijd van kleine klusjes lijkt een vorig leven, maar die omslag kwam niet zomaar.
Niet geschikt voor een kantoorbaan
Ik fotografeer al sinds ik klein ben. Maar op een of andere manier was het nooit een optie om hier mijn beroep van te maken.
Ik ging Communicatie studeren en kwam tijdens mijn stage terecht bij een reclamebureau. Ik was 20 en dacht dat dit mijn droombaan zou zijn.
Maar die droom viel in duigen: Ik bleek helemaal niet goed tegen structuur te kunnen, luisteren naar een baas vond ik lastig en ik miste vrijheid en uitdaging.
Fotografie kwam op mijn pad
Ook al ging ik toen elke dag met buikpijn naar die stage bij het reclamebureau, het heeft me wel veel gebracht.
Ten eerste kwam ik daar in aanraking met professionele fotografie. Maar ik voelde ook dat ik mijn koers moest bijstellen. Dus ik besloot in de avonduren de fotovakschool erbij te gaan doen, deels betaald van mijn bijbaan bij een schoenenwinkel.
Linsey, vriendinnen, collega’s, iedereen stond model en ik oefende me suf. Ik had zelfs een antikraak studio.
Mensen begonnen mij hier en daar te betalen en ik zag het beroep fotograaf ineens als een optie. Ik kreeg een website en terwijl ik mijn studie Communicatie afrondde ging ik verder met wat ik leuk vond: foto’s maken.
Veelvoorkomende ondernemersfout
Maar hier maakte ik een grote fout.
Ik wilde het allemaal alleen doen en vergat dat er meer bij kwam kijken dan alleen fotografie. Ik deed dan wel de fotovakschool, maar daar leer je maar weinig over het vak ondernemen.
De webwereld zag er toen nog anders uit en social media was toen nog niet zo’n fijne community als nu.
Ik kende maar weinig andere fotografen en ondernemers had ik ook niet in mijn omgeving. Al mijn vrienden waren nog student en ik leefde zelf ook nog als een student. Ik dacht als een student en ik gaf geld uit als een student (lees: uitgaan, Knorr wereldgerechten en goedkope vakanties).
Er zat geen groei in mijn prijzen, maar er zat wel groei in mijn fotografie. Ik deed immers de ene shoot na de andere en bleef maar oefenen.
Meer omzet
Er kwam een mooi project op mijn pad, meer dan 300 apotheken moesten gefotografeerd worden. Er bleven maar nieuwe panden bij komen en ik had ineens een goed inkomen en een fulltime werkweek.
Maar mijn ondernemersspirit werd hier niet door aangewakkerd. De opdrachten kwamen immers vanzelf.
Ik leerde veel van deze klus en ik kwam uit de studentenmodus moneywise. Maar gelukkig voelde ik me niet. De apotheken had ik bijna allemaal gehad en ik had inmiddels veel andere klussen. Deze kwamen bijna allemaal via via binnen.
Mijn werk ethiek is groot, mijn studie Communicatie biedt mij goede marketing skills en dat bracht me best ver. Mond-tot-mond reclame ging vanzelf.
Het roer om
Ondanks dat ik leuke klussen had en trouwfotografie combineerde met commercieel werk, klopte er iets niet.
Mijn vriend en ik besloten het roer drastisch om te gooien. Iets wat niet iedereen in mijn omgeving snapte. Ook mijn vaste opdrachtgevers waren daar niet allemaal blij mee.
We verkochten alles wat we hadden en de huur werd opgezegd. Mijn vriend zei zijn baan op en we kochten twee motoren. Hiermee vertrokken we vanuit Utrecht naar Mongolië.
Je dromen volgen
Mongolië was het einddoel, maar daarna zouden we wel zien wat we zouden doen. Alles was open. Terugkomen naar Nederland was zeker niet optie 1.
De reis naar Mongolië was fantastisch, ik leerde in een paar maanden zo ontzettend veel. Uiteraard op persoonlijk vlak, maar ook zakelijk. We besloten namelijk in Nepal te gaan wonen na onze motortrip. En het geld was op…
Dit was voor mij de trigger om eens echt goed te kijken wat ik nou aan het doen was. En wat ik wilde bereiken. Door mijn leven zo om te gooien zag ik dat er ontzettend veel mogelijk is. Dat je niet de gebaande paden hoeft te volgen en niet naar je omgeving hoeft te luisteren.
Van reizen werd ik gelukkig, dit was wat ik wilde blijven doen. Dus ik moest aan de slag om dit te financieren.
Investeren in jezelf
Ik begon mezelf als ondernemer te zien. Ik ging me verdiepen in het ondernemerschap, ging netwerken, nam coaching en deed cursussen. Ik ging investeren. Die motorreis, dat was de eerste investering, maar ik moest ook aan de slag. Bijleren, mijn prijzen verhogen en mijzelf serieus nemen…
Die paar maanden dat ik in Nederland was moest genoeg omzet genereren voor een jaar. En dat lukte. Maar daarvoor moest ik uit die studenten/hobby modus stappen.
Ik werd ondernemer en besefte me dat ik hierdoor echt ging doen wat ik leuk vond. Kansen zien en grijpen. Want ook dat is ondernemen.
Wil je veiligheid? Wil je zekerheid? Tuurlijk, dat is fijn! Maar als ondernemer moet je ook vertrouwen hebben en die moet vanuit jezelf komen.
Groei als ondernemer
Ik had het niet alleen kunnen doen. Door workshops, coaching en zelfstudie ben ik grotere stappen gaan maken. Maar ook door uit te besteden, door prijzen te verhogen, en mezelf te verdiepen in mijn klanten en mijn markt. Durf voor jezelf en je dienst of product te staan!
Maar blijf vooral niet stil zitten.
Ik pakte mijn website en workflow aan en ik blijf nog steeds ontwikkelen en leren. Ik ben energie gaan stoppen in mogelijkheden en in kansen.
En dat zorgt voor groei.
Spreek jij jouw doelgroep aan?
Die high-end klant met veel geld; die willen we allemaal bereiken. Logisch, je wilt niet voor niets werken. Maar verdiep jij je echt in jouw doelgroep? Wie is jouw huidige klant, wie is je droomklant en wie spreek jij aan?
Wil je eens sparren met mij over zulke vragen? Ik bied mentor sessies aan waar je me alles mag vragen.